جادوی پاپیه ماشه با آرد: راهنمای قدم به قدم برای مبتدیان

گردآورنده:مریم مهدویان، مدرس دوره های هنرهای تجسمی

خمیر پاپیه ماشه
روش کلاسیک برای درست کردن خمیر پاپیه ماشه، استفاده ساده از آرد و آب است. تقریباً هر هنرمند پاپیه ماشه نظر کمی متفاوتی درباره اینکه کدام روش ساخت چسب بهترین است، دارد. برخی افراد استفاده از آرد را دوست ندارند زیرا فکر میکنند استحکام کمتری نسبت به چسب (صنعتی) دارد و راحتتر میپوسد.
تنها راه برای اینکه واقعاً تصمیم بگیرید کدام ماده برای شما بهترین کارایی را دارد، این است که چند روش را امتحان کنید و خودتان قضاوت کنید. در این درس، ما یاد میگیریم که چگونه چسب پایه آرد و آب را مخلوط کنیم و سپس از آن برای آزمایش چند تکنیک دیگر پاپیه ماشه استفاده کنیم. ما درباره روشهای مختلف اِعمال چسب، اسکلتبندیها و زمانهای خشک شدن صحبت خواهیم کرد و همچنین به چگونگی ترکیب فرمهای ساده برای ایجاد شکلهای پیچیده خواهیم پرداخت.
برای این درس به مواد زیر نیاز دارید:
روزنامه، کاغذ روزنامه یا حولههای کاغذی، بادکنک، آرد سفید ، نوار چسب کاغذی ،مقوا، قیچی، کاسه برای مخلوط کردن، پیمانهها و قاشقهای اندازهگیری ،ظرف دربسته یا کیسه زیپدار ، کاتر، و تیغ یدک مداد و کاغذ روکش محافظ (مانند پلاستیک یا پارچه برای پوشاندن سطح کار) گوشتکوب برقی (اختیاری) روغن یا سرکه
مرحله ۱: درست کردن خمیر ساده پاپیه ماشه با آرد و آب
درست کردن خمیر آرد و آب آنقدر ساده است که تقریباً نیازی به توضیح ندارد. همچنین نسبت دقیقی برای آرد و آب وجود ندارد، فقط باید همینطور که پیش میروید آن را امتحان کنید
در کاسه بزرگ مخلوطکنیتان، با مخلوط کردنِ موارد زیر شروع کنید:
۱ پیمانه آرد سفید،۱ و نیم پیمانه آب (آب گرم حس خوبی دارد و میتواند به مخلوط شدن مواد کمک کند، اما ضروری نیست)
میتوانید این مخلوط را فقط با دستهایتان مخلوط کنید (هم بزنید). آن را هم بزنید، چنگ بزنید و از لای انگشتانتان رد کنید تا جایی که میتوانید صاف شود و گلولههای آردخیلی کمی داشته باشد.
اضافه کردن آرد
اضافه کردن آب
مخلوط کردن مواد
اگر میخواهید خمیر واقعاً صاف شود، میتوانید از گوشتکوب برقی هم استفاده کنید.وقتی خمیرتان مخلوط شد، باید غلظتی مانند سوپ غلیظ و کِرِمی داشته باشد. اگر خمیر خیلی رقیق یا خیلی غلیظ بود، آرد و آب بیشتری اضافه کنید و دوباره هم بزنید و مخلوط کنید. خمیر شما حدود یک روز ماندگاری دارد، اما پس از گذشت زمان طولانیتر، گلوتن موجود در آرد شروع به تجزیه شدن کرده، چسبندگی آن را کمتر میکند و بوی آن بیشتر و نامطبوعتر میشود.
بنابراین بهتر است مقدارهای نسبتاً کمی درست کنید و هر بار که میخواهید کار کنید، یک مقدار جدید بسازید. اگر در حین کار شروع به خشک شدن و غلیظ شدن کرد، فقط آب بیشتری اضافه کنید و دوباره مخلوط کنید.
مرحله ۲: استفاده از بادکنک به عنوان اسکلت
یک راه عالی دیگر برای ایجاد شکلهای پاپیه ماشه، استفاده از بادکنک پایه است که روی آن کار کنید و لایهها را بچسبانید. شکلدهی روی بادکنک، پروژه کلاسیک پاپیه ماشه است. بسته به اینکه چگونه جزئیات را به شکل پایهتان اضافه میکنید، میتوانید با استفاده از بادکنک پروژههای عالی بسازید. بادکنکها همچنین اسکلتهای مفیدی هستند زیرا سطح صافی دارند و میتوانند به راحتی ترکانده و بعداً خارج شوند.
مرحله ۳: چسباندن کاغذ
وقتی با خمیر آرد و یک اسکلت قالب محکم مانند بادکنک کار میکنید، یک روش خوب این است که ابتدا دستهایتان را در خمیر فرو ببرید و خمیر را روی تمام سطح پایه بمالید. سپس نوارهای خشک را روی این سطح خیس بچسبانید، و همزمان با اضافه کردن هر نوار، خمیر بیشتری روی آن بمالید و نوارهای بعدی را طوری اضافه کنید که روی نوارهای قبلی همپوشانی داشته باشند.
بهتر است این روش را با این نوع خمیر (آرد و آب) به کار ببرید، زیرا روزنامه در خمیر آرد و آب، نسبت به خمیر چسب (صنعتی)، تمایل بیشتری به وا رفتن دارد. همچنین، اگر نوارهایتان بیش از حد خیس شوند، ممکن است باعث ایجاد تجمعات رطوبتی شوند که به پوسیدگی منجر خواهد شد.
باز هم وقتی لایه دوم را اضافه میکنید، میتوانید با چسباندن این نوارها به صورت عمود بر نوارهای لایه زیرین، به پروژهتان استحکام بیشتری ببخشید و با هر لایه جدید جهتها را یک در میان عوض کنید.
چسباندن حدود ۴ تا ۶ لایه، وقتی از خمیر آرد و آب استفاده میکنید، معمولاً استحکام خوبی به کار میدهد. استفاده از کاغذ روزنامه سفید (بدون چاپ/خام) برای لایه آخر، سطح روشن و مناسبی برای کار در اختیارتان قرار میدهد، اگر قصد دارید پروژهتان را رنگ کنید.
مالیدن خمیر روی سطح بادکنک
خمیر روی سطح بادکنک
مرحله ۴: روش صحیح خشک کردن
چون از کاغذ، آرد و آب استفاده میکنیم، این امکان وجود دارد که پروژههایمان بپوسند یا کپک بزنند. اگر بپوسند، بوی نامطبوعی میگیرند، یا متلاشی میشوند و اتفاقات ناخوشایند دیگری رخ میدهد، پس نگذاریم این اتفاق بیفتد. مهمتر از همه، باید اجازه دهیم پروژهها قبل از رنگآمیزی یا تکمیل نهایی، کاملاً خشک شوند. اگر رطوبت در کاغذ ما محبوس بماند، کپک قادر به رشد خواهد بود. وقتی پوشاندن پروژهتان با نوارهای کاغذی تمام شد، لازم است اجازه دهید یک روز یا بیشتر خشک شود تا بتوانید به کار روی آن ادامه دهید.
برای کمک به این روند ، آن را در مکانی با گردش هوای خوب قرار دهید، مانند کنار یک پنکه یا حتی نزدیک یک دریچه حرارتی (مانند دریچه بخاری یا شوفاژ). در صورت امکان، هر چند ساعت یک بار آن را بچرخانید تا به طور یکنواخت خشک شود.خمیر آرد و آب کمی بیشتر از چسب صنعتی طول میکشد تا خشک شود، اما بعد از حدود ۱۲ ساعت باید خشک شده باشد. این موضوع را با لمس کردن سطح بررسی کنید. اگر هنگام لمس، حس خنکی یا نرمی داشت، پس هنوز خیس است و به زمان بیشتری نیاز دارد.
هرچه لایههای بیشتری به پروژهتان اضافه کرده باشید، خشک شدن آن بیشتر طول میکشد، و اگر در حال ساخت یک شکل پیچیده هستید، ممکن است برخی قسمتها کندتر از بقیه خشک شوند. به یاد داشته باشید که زمان کافی برای مراحل کار و خشک شدن در نظر بگیرید.حدود یک قاشق غذاخوری نمک یا چند قطره روغن یا سرکه میتنوان به خمیر آردشان اضافه کنید، زیرا این مواد به جلوگیری از پوسیدگی کمک میکنند.
هنگامی که از بادکنک به عنوان اسکلت استفاده میکنید، سعی کنید آن را در مکانی خشک کنید که دما نوسان زیادی نداشته باشد. انبساط و انقباض هوا میتواند باعث ترک خوردن کاغذِ روی بادکنک به دلیل تغییر اندازهی آن شود. اگر حداقل ۳ لایه کاغذ روی بادکنکتان چسبانده باشید، این مسئله مشکلی ایجاد نمیکند، اما با تعداد لایههای کمتر، چنین اتفاقاتی ممکن است رخ دهد. اگر کاغذ شما ترک برداشت ، شاید بتوانید با چند نوار کاغذ جدید آن را ترمیم کنید، اما بادکنکِ در حال انبساط میتواند واقعاً شکل کاغذ را تغییر دهد.
خشک شدن کار
مرحله ۵: ترکیب کردن شکلها برای ساختن فرمهای پیچیده
یک شکل کروی پاپیه ماشه ساخته شده با بادکنک به خودی خود خیلی جالب نیست، اما، مانند هر شکل دیگری، میتواند پایهای برای خلق چیزی هیجانانگیزتر باشد. هر فرم پیچیدهای که میخواهید بسازید، معمولاً میتواند به شکلهای ساده تجزیه شود، و یک بادکنک گرد، پایه عالی برای (ساخت) خیلی چیزها است. برای تبدیل یک شکل ساده به یک فرم پیچیدهتر، میتوانید قطعات را با هم ترکیب کنید، یا به یک پایه ساده چیزهایی اضافه یا از آن کم کنید تا ساختار مورد نظرتان را ایجاد کنید.
از تکههای مقوا استفاده کنید، یا شکلهای دیگری را که با پاپیه ماشه ساختهاید و قالبگیری کردهاید، ببُرید و آنها را با نوار چسب کاغذی یا چسب حرارتی به فرم پایهتان بچسبانید. سپس از لایههای بیشتری از پاپیه ماشه استفاده کنید تا این جزئیات را در یک مجسمه واحد و یکپارچه به هم متصل کنید. وقتی بر ایده تجزیه کردن یک کُل به شکلهای پایهاش مسلط شوید، میتوانید به این روش فرمهای واقعاً شگفتانگیزی خلق کنید.در ادامه مراحل تصویری ساخت یک جغد پاپیه ماشه را میتوانید ببینید.